کد مطلب:162520 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:167
مدرس اصفهانی بیدآبادی
میرزا یحیی مدرس مشهور به بیدآبادی فرزند محمد اسماعیل به سال 1254 ه.ق. در كربلا متولد شد. علوم مقدماتی را در عراق آموخت. در شانزده سالگی به اتفاق پدر به اصفهان رفت و به تكیمل تحصیلات خود در علوم عقلی و نقلی و ادبی پرداخت، سپس به تدریس اشتغال یافت. مرگش به سال 1349 ه.ق. اتفاق افتاده است. دیوان اشعار او در حدود بیست هزار بیت دارد. [1] .
در كربلا چو قافله ی غم گشود بار
از غم هزار قافله آمد در آن دیار
نیلی شد از عزا رخ گلگون اهل بیت
رویش سپید باد سپهر سیاهكار
لشكر همی رسید گروه از پی گروه
دشمن همی ستاد، قطار از پی قطار
استاده بهر خواری یك تن، هزار خیل
آماده بهر كشتن یك تن دو صد هزار
از مویه رفت از دل اهرم حرم شكیب
از گریه رفت از تن آل نبی قرار
لب تشنه اهل بیت نبی وز برایشان
آبی نبود جز دم شمشیر آبدار
چون بهر شاه تشنه لبان یاوری نماند
عباس و قاسمی و علی اكبری نماند
الا نشان ناوك اعدا، تنی نگشت
الا برای زیب سنانها، سری نماند
از بهر حفظ پیكر خود، كهنه جامه خواست
واخر ز سم اسب خسان پیكری نماند
از جور چرخ و كینه ی اختر، جفای دهر
بر اختران برج حیا زیوری نماند
در كربلا چو قافله ی غم گشود بار
از غم هزار قافله آمد در آن دیار
نیلی شد از عزا رخ گلگون اهل بیت
رویش سپید باد سپهر سیاهكار
لشكر همی رسید گروه از پی گروه
دشمن همی ستاد، قطار از پی قطار
استاده بهر خواری یك تن، هزار خیل
آماده بهر كشتن یك تن دو صد هزار
از مویه رفت از دل اهرم حرم شكیب
از گریه رفت از تن آل نبی قرار
لب تشنه اهل بیت نبی وز برایشان
آبی نبود جز دم شمشیر آبدار
چون بهر شاه تشنه لبان یاوری نماند
عباس و قاسمی و علی اكبری نماند
الا نشان ناوك اعدا، تنی نگشت
الا برای زیب سنانها، سری نماند
از بهر حفظ پیكر خود، كهنه جامه خواست
واخر ز سم اسب خسان پیكری نماند
از جور چرخ و كینه ی اختر، جفای دهر
بر اختران برج حیا زیوری نماند
[1] خلاصه از فرهنگ شاعران زبان پارسي.